Kızıldere’den Haziran’a – Yolumuz Devrim Yolunda Düşenlerin Yoludur

Kızıldere’den Haziran’a

Yolumuz Devrim Yolunda Düşenlerin Yoludur

Tarihin akışı hızlanıyor. Türkiye devrimi ve devrimci hareketi yeniden tasnif oluyor, yeniden şekilleniyor. 71 devrimci atılımını gerçekleştirenler, elli yıllık sağcı, pasifist ve düzen içi solculuğu, politik- askeri temelde ve pratik yoldan bertaraf etti. Marksizm’in Leninizm’in, tarihsel birikimleri üzerinden, devrimci teorisini yeniden üreterek ve ideolojik planda netleşerek devrimci kopuşu gerçekleştirdi.

Yeni tarihsel dönemde, Mart, Mayıs, ve Haziran’ın ruhunu ve özlemlerini kuşanan, bunun politik-askeri pratiğini gerçekleştiren, yeni jenerasyon devrimci nesiller olarak, benzer bir devrimci kulvardan, benzer bir tarihsel anın görevi ile karşı karşıyayız.

12 Mart öncesi ve sonrası iki ayrı dünyadır. Pasifizm ile devrimci çizginin netleşmesidir. Kızıldere’ de yaratılan devrimci sıçrama, 71 Mart cuntasına karşı girişilen silahlı propaganda-şiddet temelinde yürütülen savaş, Kızıldere’ de tarihe cunta ile devrimci iradenin düellosu olarak geçti.

Kızıldere’de, cunta ile girişilen savaşta 71 devrimciliği zaferle çıkmıştır. Bu temelde, Kızıldere devrimci savaş manifestosudur. Ve kısa bir zaman aralığı içinde, Haziran’cılar kesintisizler temelinde, Parti-Cephe hareketi olarak devrimci savaşı yeniden başlatılmışladır.

Haziran’cılar, 1975 yılında, Parti-Cephe hareketi olarak kendilerini yeniden kurmuş ve silahlı propaganda temelinde, şehir gerillası ile savaşı yeniden başlatmışlardır. Politik askeri savaşı, yoğun bir devrimci tempo ile ülkemizde yeniden gündemleştirmişler. Ve tarihe, yeni-sömürgeler dünyasında Haziran şehitleri şahsında, şehir gerillası örgütü olarak kayıt düşmüşlerdir.

75-80 arası, Türkiye proleteryası ve halk sınıfları açısından, toplumsal uyanışın toplumsal direnişine evrildiği bir süreçtir. Haziran’cılar bu toplumsal uyanışa öncü savaşı ile yanıt üretme pratiği içindedirler.

71 cuntacılarının, yarım bıraktıkları işi tamamlama kararını veren Amerikan emperyalizmi, Nato’cu generalleri eliyle harekete geçmiş ve 12 eylül eskeri faşist darbesini yapmışlardır. 71 cuntacılarının yarım bıraktıkları iş, Amerikan emperyalizminin Nato’ cu ordusunun faşist generallerince tamamlamıştır.

Diğer yandan 12 eylül açık faşizmi, hem toplumsal uyanışı ezmek, hem öncülerini bertaraf etmek, hem’ de, Türkiye’nin yeni-sömürge düzenini, Amerikancı restorasyon planı çerçevesinde yeniden dizayn etmek için topyekun saldırı konseptini, faşist Evren cuntası eliyle devreye sokmuştur.

Haziran’cılar, bu emperyalist planı boşa düşürmek, işçi ve emekçilerin devrimci direnişini örgütlemek ve savunmasını gerçekleştirmek için, faşizme karşı, dişe diş, kana kan bir çatışmaya girişmişlerdir.

12 Eylül faşizmine karşı girişilen devrimci savaşta, hareketimiz teslim olmama, savaşı sürdürme temelinde net ve cüretkar bir pratik sergilemiştir.

Faşizme karşı, Haziran 1981 yılına kadar savaşı kesintisiz sürdürmüştür. 6 haziran 1981 yılında sefaköyde, Tamer Arda, M. Atilla Ermutlu yoldaşlar düşmanın kuşatması sonrasında şehit düşmüşlerdir. Aynı gün, Maltepe’ de Ercan Yurtbilir ve Doğan Özzümrüt yoldaşlar, adalının destansı direnişine sarılarak Cevahir’ in yüreğinde sembolleşmişlerdir.

Yine 25 Haziran şafağında, Emperyalist Amerikan heyeti ve onun faşist cellatları, Kadir Tandoğan ve Ahmet Saner yoldaşı idam sehpasına çıkarmışlardır. Kadir ve Ahmet yoldaşlar, Gezmiş misali, idam sehpasını faşist cellatların suratına tekmelemiştir. Cunta sonrası binlerce devrimci tutsak edilmiş ve direnişi sürdürmüştür.

Fakat; TDH’nin lider ve önder kadroları, 71 devrimci atılımında karşılaşılan, topyekün bir fiziki tasfiye ile karşılaşmamışlardır. asıl bozgun cunta sonrasında gerçekleşmiştir. Ve bugün TDH nin tarihsel tıkanışının asıl nedeni budur.

Bugün ise, temsili demokrasinin tümüyle devre dışı kaldığı, legalist ve parlementerist çizginin işlevsizleştiği ve bütün bir devrimci sürecin şiddetle şekillendiği bir tarihsel balgamda, Kızıldere ve Haziran çizgisi dışında bir seçeneğin, devrimci bir rol üstlenemeyeceği tekrardan tescillenmiştir.

Gezi ve Kobane’ de açığa çıkan devrimci durum, pasifizmi ve reformizmi temel alan ve öneren, bütün statü devrimcilerini bir kez daha tarih karşısında mahkum etmiştir.

Kusursuz teorilerin, meydanlarda atılan nutukların ve halka ayaklanın, silahlanın çağrıları yapmanın, halkımız nazarında hiçbir kıymeti yoktur.Yol bellidir. Stratejik çizgi ve hedef nettir, Emperyalizme, Oligarşiye ve faşizme karşı, kesintisiz’lerin stratejik planı çerçevesinde, silahlı propaganda temelinde öncü vuruşlardır.

Ok yaydan fırladı. Kızıldere’ nin, Haziran’ın devrimci ruhunu ve özlemlerini kuşanan O öncüler’ ki, Gezi’de şahlanan ve militanca dövüşerek düşenlerdir. O öncüler’ ki, masa başında devrim yapan ve devrim beğenmeyenlere karşı, Kobane’ ye dalga dalga koşanlardır.O öncüler’ ki Mart, Mayıs ve Haziran ın cüretini silahlanan ve onların özlemlerini taşıyanlardır.

Onlar’ki, Mahir’ler, Alper’ler Ortakkaya’ lardır. Onlar’ ki Filistin ruhunu Rojava’ya taşıyanlardır. Onlar’ki, Serpil Polat’ın, Enternasyonalist ruhunu Kürdistan dağlarında dalğalandıranlardır.

Onlar’ ki Türk ve Kürt halklarının tarihsel köprüsünü birleşik devrimle yeniden buluşturanlardır. Buz kırıldı yol açıldı, yolumuz devrim yolunda düşenlerin yoludur.

YOLUMUZ HAZİRANDA DÜŞENLERİN YOLUDUR
ZAFERE KADAR SAVAŞ

09 Haziran 2016
THKP-C/MLSPB